|
Tonitruement, subst. masc.attest. 1888 (Villatte, Parisismen), 1890 (A. Daudet, loc. cit.); de tonitruer, suff. -ment1*.
|
|
Tonitruement, subst. masc.attest. 1888 (Villatte, Parisismen), 1890 (A. Daudet, loc. cit.); de tonitruer, suff. -ment1*.
|