| ![]() ![]() ![]() ![]() TMÈSE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1564 tmesis (Rabelais, Cinquiesme Livre, éd. Marty-Laveaux, p. 117); 1704 tmêse (Trév.). Empr. au lat. gramm. tardiftmesis, transcr. du gr. τ
μ
η
̃
σ
ι
ς dér. de τ
ε
́
μ
ν
ω « couper ». |