| ![]() ![]() ![]() ![]() RENGRÉGER, verbe Étymol. et Hist. 1. Ca 1440 « aggraver » (Amant rendu cordelier, éd. A. de Montaiglon, 292, p. 15); 2. 1924 rengréger sur « enchérir sur » (Gide, loc. cit.). Dér. de l'anc. verbe engregier « empirer, s'aggraver (d'une maladie) » (ca 1050, Alexis, éd. Chr. Storey, 278), préf. re-*, lui-même dér. de l'anc. verbe gregier « faire du tort, nuire à, léser » (xiies. ds T.-L.), du lat. *graviare « charger, incommoder ». |