| 			 MÉNOPOME, subst. masc. Étymol. et Hist. 1870 (Privat-Foc.).  Formé des élém. méno-, gr. μ
               ε
               ́
               ν
               ω «je reste, je suis fixe» et -pome, gr. -π
               ο
               μ
               ο
               ς, de π
               ω
               ̃
               μ
               α, π
               ω
               μ
               α
               τ
               ο
               ς «couvercle»; déjà en angl. en 1835-36: menopoma et en 1842: Menopome (NED). | 
			
Accueil