| ![]() ![]() ![]() ![]() MÉNOPOME, subst. masc. Étymol. et Hist. 1870 (Privat-Foc.). Formé des élém. méno-, gr. μ
ε
́
ν
ω «je reste, je suis fixe» et -pome, gr. -π
ο
μ
ο
ς, de π
ω
̃
μ
α, π
ω
μ
α
τ
ο
ς «couvercle»; déjà en angl. en 1835-36: menopoma et en 1842: Menopome (NED). |