| 			 MARTELLIÈRE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1600 (O. de Serres, 120 ds Littré).  Empr. au prov. marteliera (xives., Le Musée, 1876-77, 229b ds Levy; 1467 martilhera ds Pansier), dér. de l'a. prov. martel, v. marteau. | 
			
  | 			 MARTELLIÈRE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1600 (O. de Serres, 120 ds Littré).  Empr. au prov. marteliera (xives., Le Musée, 1876-77, 229b ds Levy; 1467 martilhera ds Pansier), dér. de l'a. prov. martel, v. marteau. |