|
Interrogativement, adv.attest. 1782 (Mercier, Tableau de Paris, V, 310 ds Gohin, p. 252); de interrogatif, suff. -ment2*. − Fréq. abs. littér. : 12.
|
|
Interrogativement, adv.attest. 1782 (Mercier, Tableau de Paris, V, 310 ds Gohin, p. 252); de interrogatif, suff. -ment2*. − Fréq. abs. littér. : 12.
|