| GUEULARDISE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1858 (Sand, Corresp., t. 4, p. 183). Dér. de gueulard*; suff. -ise*. Cf. gouliardise « débauche », dér. de goliard* (Chr. de Pisan, Ep. ds Gdf. − 1611, Cotgr.). |
| GUEULARDISE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1858 (Sand, Corresp., t. 4, p. 183). Dér. de gueulard*; suff. -ise*. Cf. gouliardise « débauche », dér. de goliard* (Chr. de Pisan, Ep. ds Gdf. − 1611, Cotgr.). |