| ![]() ![]() ![]() ![]() FOURREUR, subst. masc. Étymol. et Hist. 1260 « marchand de fourrures » (E. Boileau, Métiers, éd. G.-B. Depping, p. 254). Dér. de fourrer*; suff. -eur2*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() FOURREUR, subst. masc. Étymol. et Hist. 1260 « marchand de fourrures » (E. Boileau, Métiers, éd. G.-B. Depping, p. 254). Dér. de fourrer*; suff. -eur2*. |