| ![]() ![]() ![]() ![]() FONCER3, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1. 1680 « fondre sur, charger à fond » (Rich.); 2. 1866 « courir, aller très vite » (Delvau, p. 165). Formé sur fondre* (sur) d'apr. foncer1*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() FONCER3, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1. 1680 « fondre sur, charger à fond » (Rich.); 2. 1866 « courir, aller très vite » (Delvau, p. 165). Formé sur fondre* (sur) d'apr. foncer1*. |