| ![]() ![]() ![]() ![]() ENFAÎTER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1392-1400 enfester « garnir d'un faîte » (Compl. de l'hôt.-D., fo35 ro, Hôpital général Orléans ds Gdf.). Dér. de faîte*; préf. en-*; dés. -er. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() ENFAÎTER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1392-1400 enfester « garnir d'un faîte » (Compl. de l'hôt.-D., fo35 ro, Hôpital général Orléans ds Gdf.). Dér. de faîte*; préf. en-*; dés. -er. |