| ![]() ![]() ![]() ![]() ENCHAUSSER, verbe trans. Étymol. et Hist. I. xvies. d'apr. Rob.; 1752 (Trév.). II. 1690 enchaussé hérald. (Fur.). I dér. de chausser* (un arbre, une plante); préf. en-*. II dér. de chausse* (FEW t. 2, p. 71b); préf. en-*; suff. -é*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() ENCHAUSSER, verbe trans. Étymol. et Hist. I. xvies. d'apr. Rob.; 1752 (Trév.). II. 1690 enchaussé hérald. (Fur.). I dér. de chausser* (un arbre, une plante); préf. en-*. II dér. de chausse* (FEW t. 2, p. 71b); préf. en-*; suff. -é*. |