| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉCLOISONNER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1869 au propre « ôter des séparations » (Hugo, loc. cit.); 1917 au fig. (L. Daudet, Salons, p. 75). Dér. de cloisonner*; préf. dé-*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() DÉCLOISONNER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1869 au propre « ôter des séparations » (Hugo, loc. cit.); 1917 au fig. (L. Daudet, Salons, p. 75). Dér. de cloisonner*; préf. dé-*. |