| CUVIER, subst. masc. Étymol. et Hist. Ca 1200 cuvier (Aliscans, éd. E. Wierbeck, Hartnacke, Rasch, 3682). Dér. de cuve*; suff. -ier*. |
| CUVIER, subst. masc. Étymol. et Hist. Ca 1200 cuvier (Aliscans, éd. E. Wierbeck, Hartnacke, Rasch, 3682). Dér. de cuve*; suff. -ier*. |