| ![]() ![]() ![]() ![]() CRAQUELIN2, subst. masc. Étymol. et Hist. 1803 v. craquelot; d'où p. anal. 1831 « bateau peu solide » (Will.). Dér. de craquer1* (cf. aussi le norm. craquelin « cartillage » ds FEW t. 2, p. 1269 a); suff. -(el)in*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() CRAQUELIN2, subst. masc. Étymol. et Hist. 1803 v. craquelot; d'où p. anal. 1831 « bateau peu solide » (Will.). Dér. de craquer1* (cf. aussi le norm. craquelin « cartillage » ds FEW t. 2, p. 1269 a); suff. -(el)in*. |