| ![]() ![]() ![]() ![]() CRACHOUILLER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1869 région. (Jaub. Suppl.); 1923 (Arnoux, Écoute, Paris, éd. du Bateau Ivre, 1946, p. 248). Dér. de cracher*; suff. -ouiller*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() CRACHOUILLER, verbe trans. Étymol. et Hist. 1869 région. (Jaub. Suppl.); 1923 (Arnoux, Écoute, Paris, éd. du Bateau Ivre, 1946, p. 248). Dér. de cracher*; suff. -ouiller*. |