|
Contrebalancement, subst. masc.attest. 1929 (Gide, loc. cit.); de contrebalancer, suff. -ment1*. − Fréq. abs. littér. : 2.
|
|
Contrebalancement, subst. masc.attest. 1929 (Gide, loc. cit.); de contrebalancer, suff. -ment1*. − Fréq. abs. littér. : 2.
|