| ![]() ![]() ![]() ![]() CONCUPISCIBLE, adj. Étymol. et Hist. 1268 (Brunet Latin, Tresor, éd. F. J. Carmody, II, 8, p. 180). Empr. au lat. chrét. concupiscibilis de même sens, dér. du lat. class. concupiscere « convoiter ». |
| ![]() ![]() ![]() ![]() CONCUPISCIBLE, adj. Étymol. et Hist. 1268 (Brunet Latin, Tresor, éd. F. J. Carmody, II, 8, p. 180). Empr. au lat. chrét. concupiscibilis de même sens, dér. du lat. class. concupiscere « convoiter ». |