| ![]() ![]() ![]() ![]() CLAQUETER, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1530 clacqueter « faire entendre des petits claquements » (Palsgr., p. 485a). Dimin. de claquer1*; suff. -eter*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() CLAQUETER, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1530 clacqueter « faire entendre des petits claquements » (Palsgr., p. 485a). Dimin. de claquer1*; suff. -eter*. |