| ![]() ![]() ![]() ![]() CINGLÉ, ÉE, adj. Étymol. et Hist. 1. 1882 adj. pop. « ivre » (d'apr. Esn.); 2. 1925 subst. id. « fou » (ibid.). Part. passé adj. de cingler* « taper »; 1 à rapprocher de se cingler le blair « s'enivrer » (1878 ds Esn.). |
| ![]() ![]() ![]() ![]() CINGLÉ, ÉE, adj. Étymol. et Hist. 1. 1882 adj. pop. « ivre » (d'apr. Esn.); 2. 1925 subst. id. « fou » (ibid.). Part. passé adj. de cingler* « taper »; 1 à rapprocher de se cingler le blair « s'enivrer » (1878 ds Esn.). |