| ![]() ![]() ![]() ![]() CHIENNERIE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1. Ca 1210 « ensemble de chiens » (Perlesvaus d'apr. Lar. Lang. fr.), attest. isolée; repris par T. Gautier, supra, ex. 1; 2. 1440-75 « comportement dégradant » (G. Chastellain, Chron., IV, 272, 22 ds Heilemann Chastellain, p. 103); 3. 1669 « dureté, avarice » (Widerhold ds Lar. Lang. fr.). Dér. de chien*; suff. -erie*. |