| 
 |     CELTE, subst. et adj.Étymol. et Hist. 1732 subst. (Trév.).  Empr. du lat. Celtae (César, Gall. 1, 1, 1, ds TLL s.v. 308, 71 : Gallia est omnis divisa in partes tres, quarum unam incolunt Belgae, aliam Aquitani, tertiam, qui ipsorum lingua Celtae, nostra Galli appellantur). | 
 
			 Accueil
Accueil
 
					 
					 
					 
					