| CAILLETER, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1766 (J.-J. Rousseau ds Brunot t. 6, p. 1311). Dér. de caillette2*; dés. -er. |
| CAILLETER, verbe intrans. Étymol. et Hist. 1766 (J.-J. Rousseau ds Brunot t. 6, p. 1311). Dér. de caillette2*; dés. -er. |