| BUISSONNEMENT, subst. masc. 1reattest. 1875, supra; dér. de buissonner*. suff. -ment1*. − Seule transcr. dans Littré : bui-so-ne-man. − Fréq. abs. littér. : 3. |
| BUISSONNEMENT, subst. masc. 1reattest. 1875, supra; dér. de buissonner*. suff. -ment1*. − Seule transcr. dans Littré : bui-so-ne-man. − Fréq. abs. littér. : 3. |