| ![]() ![]() ![]() ![]() BROUETTÉE, subst. fém. 1reattest. 1304 (A.N. KK 393, fo29 dans Gdf. Compl.); part. passé fém. substantivé de brouetter*. − [bʀuεte] ou [bʀue-]. Cf. brouetter. − Fréq. abs. littér. : 7. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() BROUETTÉE, subst. fém. 1reattest. 1304 (A.N. KK 393, fo29 dans Gdf. Compl.); part. passé fém. substantivé de brouetter*. − [bʀuεte] ou [bʀue-]. Cf. brouetter. − Fréq. abs. littér. : 7. |