| ![]() ![]() ![]() ![]() BÊCHE2, subst. fém. ÉTYMOL. ET HIST. − 1890 arg. bèche « moquerie, plaisanterie » (Ouvrier dans Esn.); 1898 bêche (J. Lorrain, Âmes d'automne, p. 102).
Déverbal de bécher2*. |
| ![]() ![]() ![]() ![]() BÊCHE2, subst. fém. ÉTYMOL. ET HIST. − 1890 arg. bèche « moquerie, plaisanterie » (Ouvrier dans Esn.); 1898 bêche (J. Lorrain, Âmes d'automne, p. 102).
Déverbal de bécher2*. |