| SILICIURE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1824 (Berzelius ds Thénard, Traité de chim., 4eéd., t. 5, p. 301). Dér. de silici(um)*; suff. -ure*. |
| SILICIURE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1824 (Berzelius ds Thénard, Traité de chim., 4eéd., t. 5, p. 301). Dér. de silici(um)*; suff. -ure*. |