| CHOPIN, subst. masc. Étymol. et Hist. Ca 1179 « mauvais tour » (Roman de Renart, éd. E. Martin, Branche I, 2460 : Je fot saver molt bons chopins); ca 1350 « coup » (Mystère de la Passion N.S., éd. G. A. Runnalls, 1607), attest. isolées; ca 1815 arg. (Winter ds Esn.). Dér. de chopper* (v. aussi choper); suff. -in*. |