| 
 |     DÉTROUSSEMENT, subst. masc.Étymol. et Hist. 1538 destroussement (Est.).  Dér. du rad. de détrousser*; suff. -(e)ment1*. | 
 
			| 
 |     DÉTROUSSEMENT, subst. masc.Étymol. et Hist. 1538 destroussement (Est.).  Dér. du rad. de détrousser*; suff. -(e)ment1*. |