| GRIMPADE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1. 1882 « chemin en pente » (Loti, loc. cit.); 2. 1887 « action de grimper » (Id., MmeChrys., p. 188). Dér. de grimper*; suff. -ade1*. |
| GRIMPADE, subst. fém. Étymol. et Hist. 1. 1882 « chemin en pente » (Loti, loc. cit.); 2. 1887 « action de grimper » (Id., MmeChrys., p. 188). Dér. de grimper*; suff. -ade1*. |